30 Mayıs 2009 Cumartesi

Che ya da Feyyaz, evet...

Gecenin kör saatinde içimi korku kapladı... Uyku tutmuyor, oysa üç saat kadar sonra kalkıyor uçağım... Benim kadar heyecanlanan belki bir Beşiktaşlı futbolcu vardır umuduyla gidiyorum Denizli'ye... "Che ya da Feyyaz"dan çıkma bir sahne bu benimki...

6 yıl uzun zaman... Ondan önemlisi, böyle alışmamıştık çocukluğumuzun şampiyonluklarında... Son haftaya kalan tur ne zormuş... O yüzden olsa gerek bu kalp çarpıntısı fena geldi.

Bir de acaip bir hikayesi olacak bu şampiyonluğun; Ertuğrul'la, Metalist'le, İbrahim Üzülmez'le, Ernst, Denizli ile şekillenen; içinde İnönü'deki Ankaraspor kabusunu, Antalya deplasmanındaki müthiş geri dönüşü, Trabzon'u o yarı sahaya boğup, diş geçiremeyişimizi içeren, Kupa Finali'nde 85. dakikayi biz bize geçtiğimiz güzel İzmir akşamıyla süslenen, kendi adıma yenilsen de yensen de vesilesiyle semtte, kapalıda kah derdini bana anlatan, kah sofrasına davet eden, kah gelip sarılanlarıyla iyice özel hale gelen cok renkli bir hikaye... Dubleyi, Sivasspor'u, hatta Bülent Uygun'u ve hatta bizim maçlarda coşan Güiza'yi anlatacağız çocuklarımıza, çok hikayemiz var... Yeter ki güzel bitsin yarın, dolaplarımıza, unutmalık sezonların arasına kaldırmayalım 2009'un şampiyonluk yürüyüşünü...

Şampiyon olacağız Beşiktaşım bu sene;

Koyduk işte Cimbomboma Fener'e

Gel bu sene son verelim dertlere...

2 yorum:

Bülent Gürsoy dedi ki...

Tebrikler. Hakedilmiş bir şampiyonluk oldu. Darısı başımıza artık :))

yuki the zorba dedi ki...

Sağolasın. Siz de İnşallah hak ettiğiniz yerlere doğru ilerlersiniz. Bazen yönetimin kötü olması bile başarıyı engellemiyor demek ki...