13 Mayıs 2008 Salı

Ali Sami Yen'de Şampiyonlar Ligi...

Yıllar oldu bir Beşiktaşlı olarak şampiyonluk görmeyeli... Bugüne kadar gördüğüm bildiğim net hatırladığım şampiyonluk sayısı altı... Galatasaray'ın son on yıla sıkıştırdığı kadar...

Ali Sami Yen'e dair ilk anım ise 92-93 sezonuna ait... On beş sene öncesinin final maçı... Falco'nun penaltısı, Bako'nun kurtarışı... İkiye bölünmüş "eski" eski açığın her iki takımın golleriyle adeta yıkılışı... Aynı sezon 48 maçlık namağlubiyet serisinin acı kırmızı kartlarla sona erdirilmesi... O gün bugündür sevemiyorum Ali Sami Yen'i...

Öte yandan, stadyum denilen betonarme yapıların kutsal yerler olduğuna inanıyorum... Orada olmadıkça büyük olamıyorsunuz çünkü... Çocukluktan bu yana Galatasaray denildiğinde hangimizin aklına Ali Sami Yen, Fenerbahçe'yle hangimizin aklına Fenerbahçe Stadı gelmez ki? Ondandır ki, bu iki takım da stadlarından uzak kaldıklarında, aradıklarını bulamadılar... Fenerbahçe inşaatlar boyunca, özellikle Maraton tribün yerden yükselirken; Galatasaray Olimpiyat Stadı'nda çile çekerken hep erken koptu yarışlardan... İnönü büyürken Del Bosque'li Beşiktaş küçüldü... Küme düşme hattına indiriverdi büyük takımı stadından uzaklaşması... Arka arkaya bilmem kaç hafta kazanamadı Beşiktaş... Maliyeti de milyon kere milyon Euro oldu tabii...

O yüzden çok önemli Galatasaray'ın Şampiyonlar Ligi'ni Ali Sami Yen'de oynaması... Galatasaray'ın kim olduğunu hatırlaması, ve rakiplerine nereye geldiğini hatırlatması için Avrupa maçlarının adresi Mecidiyeköy olmalı...

2 yorum:

Adsız dedi ki...

sanırım gördüğün lig şampiyonluğu sayısı 5. 90-91-92-95-03

1986da ki şampiyonlukta 5 yaşında değilmiydin ?

yuki the zorba dedi ki...

Beşiktaşlı olmama, daha doğrusu Beşiktaş'ı bu kadar sevmeme sebep şampiyonluktur 1986 şampiyonluğu... Hikayesini ayrı bir posta koyacağım müsait zamanımda... O yüzden çıkarmadım listemden...